SOWA OPAC : Praga Południe - katalog centralny

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Mam już dość : jak pokonałam domowego hejtera / Joanna Warpas, Danuta Awolusi. - Wydanie I. - Kraków : Wydawnictwo Sine Qua Non, 2022. - 263, [4] strony ; 21 cm.

Autor

Warpas Joanna. Awolusi Danuta (1986- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Kobieta Małżeństwo Manipulacja (psychologia) Przemoc w rodzinie Rozwód Strach

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Rodzina, relacje międzyludzkie

Na stronie redakcyjnej zapis ISBN bez łączników.

Alicja wyszła za mąż za socjopatę, który szybko osaczył ją zazdrością, stosował wobec niej przemoc oraz gwałcił ją, gdy była pod wpływem środków nasennych. Marta żyła z alkoholikiem. Rozwód był względnie szybki, ale dochodzenie do siebie już nie. Julia rozwodziła się z manipulatorem, który niemalże doprowadził ją do samobójstwa. Adela przeżyła rozwód jako osobistą klęskę, Diana wciąż usiłuje stanąć na nogi, choć od uzyskania decyzji sądu minęło dużo czasu, a Sylwia nadal spłaca kredyt zaciągnięty, by pokryć długi byłego męża. Trudne emocje, paraliżujący stres, potężna zmiana, a w oczach społeczeństwa – porażka. Cena, jaką przychodzi kobietom zapłacić za wolność, jest często zbyt wysoka, by od razu zacząć nowe, lepsze życie. Historie bohaterek tej książki to tak naprawdę opowieści wielu kobiet, które postanowiły odejść od mężów. Ta książka niczego Wam nie doradzi, ale być może zawarte w niej przykłady okażą się wsparciem, zmotywują do działania czy po prostu dodadzą siły.

Umarło mi dziecko. Oksymoron, żadne ze słów w tym zdaniu do siebie nie pasuje. Śmierć zrobiła swoje i poszła po inne dzieci. A ja musiałam samą siebie na nowo oswoić. Jak? Nie ma w dzisiejszych czasach niemal żadnych rytuałów żałobnych, musiałam znaleźć własny. Tydzień po nagłej śmierci mojego Tadka zaczęłam pisać dziennik. Kompulsywnie i intuicyjnie notowałam emocje, lęki, niechciane myśli i koszmarne sny. Zapisywałam błahe wydarzenia, analizowałam relacje z mężem, córką, rodziną i przyjaciółmi, przypadkowe rozmowy i spotkania. Rejestrowałam postępy w terapii stresu pourazowego, pisałam o kontaktach z psychiatrą i innymi rodzicami w żałobie. Opowiadanie pozwoliło mi przebrnąć przez rzekę rozpaczy i beznadziei. Chciałam pokazać wyczerpujący obraz. Że ostatecznie nie trzeba się bać, że nie trzeba cierpieć dłużej, niż to konieczne, choć krócej też się nie da – w tej rozgrywce przyspieszanie cofa pionek o kilka pól. Że to cholernie ciężka praca – nauka żonglowania żyletkami, połykania ognia i kroczenia nad przepaścią, a tym samotnym treningiem nie pochwalisz się w żadnym cyrku świata, co najwyżej sama możesz sobie bić brawo. To jest moje życie. Straciłam dziecko i trafiłam do strefy zero, ale okazało się, że świat dookoła nadal istnieje, a ja go doświadczam. Nie jestem trędowata, nie jestem naznaczona. Mogę się moim doświadczeniem podzielić. W taki sposób postanowiłam o tym opowiedzieć.

dostępna do wypożyczenia

Ta pozycja znajduje się w zbiorach 5 placówek. Rozwiń listę, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia 40 (Paca 46)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 308 (1 egz.)

Wypożyczalnia 110 (Abrahama 10)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 308 (1 egz.)

Wypożyczalnia 3 (Waszyngtona 2b)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 308 (1 egz.)

Wypożyczalnia 100 (Zwycięzców 46)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 308 (1 egz.)

Grochoteka (ul. Grochowska 297)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 36 GROCHOTEKA (1 egz.)