511719
Book
In basket
25 listopada 1967 roku w Teatrze Narodowym odbyła się premiera „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka. W ten szczególny sposób dyrektor Dejmek, jeden z najwybitniejszych twórców teatralnych drugiej połowy XX wieku, postanowił uczcić pięćdziesiątą rocznicę wybuchu Rewolucji Październikowej. Przedstawienie wywołało niezadowolenie władz PRL. Zarzuciły mu antyradzieckość i religianctwo. Cenzura zatrzymała większość recenzji, a I sekretarza PZPR, Władysław Gomułka, oskarżył Dejmka o „wbicie noża w plecy przyjaźni polsko-radzieckiej”. Po kilku przedstawieniach zapadła decyzja o zakazie dalszego grania „Dziadów”. W powojennej historii Polski "Dziady" Adama Mickiewicza, wyreżyserowane przez Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym jesienią 1967 roku, były jednym z najważniejszych wydarzeń - tak artystycznych, jak i politycznych. Premiera i szybki zakaz wystawiania Dejmkowskiej inscenizacji uruchomił ciąg zdarzeń znany dziś jako Marzec ʹ68. Znane są reperkusje tych wydarzeń - masowe aresztowania wśród rodzącej się dopiero antykomunistycznej opozycji. Ujawniły się też w całej pełni pęknięcia wewnątrz ekipy sprawującej wówczas władzę, co w konsekwencji doprowadziło do odsunięcia ówczesnego pierwszego sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki i postępującej erozji komunistycznego reżimu.
Availability:
There are copies available to loan: sygn. 792 (1 egz.)
Notes:
Bibliography, etc. note
Bibliografia na stronach 531-[532]. Indeks.
Funding information note
Publikacja dofinansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Reviews:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again