Utopce

Audiobook

In basket

rate

Utopce / Katarzyna Puzyńska. - Warszawa : Prószyński Media : we współpracy z Biblioteka Akustyczna, [2017]. - 1 płyta (CD) (14 godz. 30 min) : zapis cyfrowy, stereo. ; 12 cm.

(Lipowo / Katarzyna Puzyńska ; 5)

Author

Puzyńska Katarzyna (1985- ). Autor Breszka Laura (1988- ). Wykonanie Puzyńska Katarzyna (1985- ). Lipowo

Form of Work

Audiobooki Proza

Demographic Group

Literatura polska

Subject

Daniel Podgórski (postać fikcyjna)

Genre/Form

Audiobooki Kryminał

Akcja powieści Katarzyny Puzyńskiej "Utopce" rozgrywa się dwutorowo: we współczesności (rok 2014) oraz w roku 1984. Trzydzieści lat temu, podczas upalnego lata, w odciętej od świata wsi Utopce, w tajemniczych okolicznościach zostały zamordowane dwie osoby: Tadeusz i Wojciech, ojciec i brat przyszłego komendanta brodnickiej policji, Olafa Czajkowskiego. Przeprowadzone wówczas policyjne śledztwo nic nie wykazało, ciał nie odnaleziono, a mieszkańcy wsi do tej pory wierzą, że gwałtowna śmierć obu ofiar jest dziełem wampira. Obecnie, by ocalić posterunek policji w Lipowie przed likwidacją, młodszy aspirant Daniel Podgórski, komisarz Klementyna Kopp oraz starsza sierżant Emilia Strzałkowska, na prośbę komendanta Czajkowskiego wznawiają śledztwo w sprawie sprzed trzydziestu lat. W toku dochodzenia odkrywają, jak wiele osób miało swój udział w wydarzeniach 1984 roku oraz jak wiele sekretów skrywają mieszkańcy Utopiec. Czy uda im się rozwikłać zagadkę śmierci Tadeusza i Wojciecha?

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia 44 (Jana Nowaka-Jeziorańskiego 24)

There are copies available to loan: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Wypożyczalnia KM (Meissnera 5)

There are copies available to loan: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Notes:

General note

Stanowi część 5. cyklu, część 1. pt.: Motylek, część 4. pt.: Z jednym wyjątkiem.

Nagranie na podstawie edycji książkowej: Warszawa : Prószyński Media, 2015.

Participant or performer note

Czyta: Laura Breszka.

System details note

Nagranie w formacie mp3.

Reviews:

Dzisiejszego poranka zakończyłam moje kolejne spotkanie z policjantami z Lipowa. No, a przynajmniej z dwójką z nich, bowiem tym razem akcja powieści toczy się przede wszystkim w Utopcach, wsi - osadzie można byłoby rzec - schowanej pośród gęstego lasu.
Zmiana miejsca akcji to nie jest jedyna nowość, bowiem w tej powieści Puzyńska funduje nam znacznie więcej retrospekcji, aniżeli miało to miejsce w poprzednich tomach. Skaczemy więc ciągle pomiędzy rokiem 1984. (...) a 2014. Zabieg bardzo przydatny, ponieważ dzięki temu mamy możliwość dokładniej poznać mieszkańców Utopców.
Co mi się podobało? Po pierwsze to, że do samego końca naprawdę nie miałam pojęcia, jakie konkretnie postacie są powiązane z zabójstwami. Uwierzcie mi, że w pewnym momencie każdy wydawał mi się winny! Rozwiązanie zagadki absolutnie zbiło mnie z pantałyku i bardzo dobrze, bo pokazuje to, jak doskonale autorka zaprezentowała zagadkę kryminalną i jak bardzo nie pozwoliła zbliżyć się mi do zakończenia jej wcześniej, niż sama by sobie tego życzyła.
Po drugie, sporym atutem tej książki było dla mnie to, że wyszliśmy wreszcie akcją poza Lipowo. Uwielbiam tę malowniczą wieś, ale naprawdę fajnie, że choć przez kilka miesięcy mieszkańcy tej wioski nie są narażeni na kolejnego krwiożerczego zabójcę, który tylko czyha na ich życia. Dajmy im trochę spokoju ;) Minusy? Pierwszy, który rzucił mi się w oczy nie jest związany z samą fabułą, a tym, jak książka wydana została. Parę razy pomylone są imiona, co może stanowić pewien problem, jeżeli nie jesteście na tyle czujni, aby wyłapać je po drodze. Potem bowiem może Was czekać zagwozdka typu: "czemu oskarżają o to X, skoro O mówiła, że zrobił to Y?".
Kolejne moje "ale" dotyczy natrętnej obecności "mroku", "sił nadprzyrodzonych" i czego tam jeszcze chcecie. Co chwila któryś z bohaterów odnosi się do tego, że "las zdawał się żyć swoim własnym życiem", albo "zdawało mu się, że zobaczył go przy drzewie, ale przecież on nie żyje już od tylu a tylu lat". No trochę autorka przesadziła. Osadzenie akcji utworu w czasie Halloween chyba trochę ją samą poniosło swoją aurą.
Trzeci mój zarzut to to, co wyprawiało się w tym tomie z Klementyną. Przez dużą część książki ta postać została całkowicie wypruta ze swojego charakteru na rzecz kolejnego m i s t y c z n e g o akcentu tej powieści. Według mnie - trochę nie potrzebnie.
W ostatecznym rozrachunku jestem jednak ponownie oczarowana prozą Puzyńskiej. Tym, jak buduje ona napięcie, jak rozwikłuje zagadki, jakich bohaterów tworzy. Wszyscy zachwycają się Mrozem, a moim zdaniem, on nawet do pięt Puzyńskiej nie dorasta.
Polecam Puzyńską - bardzo, bardzo! Mroza nie.