Pokolenie IKEA

511899

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Piotr C.

Gatunek

Powieść polska

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia 19 (Meissnera 5)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Wypożyczalnia 62 (Egipska 7)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Recenzje:

Trudno to nazwać literaturą przez wielkie L. Ale dzięki tej książce można poznać "od środka" kawałek świata ludzi pracujących w korporacjach. Świata, który nie zawsze jest nam dostępny, i o którym mamy często wyrobione błędne wyobrażenie. Książeczka nieduża, czyta się lekko, więc nie zabierze dużo czasu.

Książka jak dla mnie bardzo słaba. Głośna reklama jej samej a wcześniej bloga pozwoliła na sprzedaż na tak dużą skalę... Jeśliby jednak oceniać pod względem treści to słabizna. Osobiście nie polecam. Strata czasu.

Ocena "słaba" to i tak dużo powiedziane, ale niżej się nie da. Książka tak kompletnie o niczym, i tak prostackim językiem napisana (tak, prostackim, nie mylić z prostym) - jakbym czytała wynurzenia nadzianego frustrata któremu słoma z butów wystaje. Jak komuś nie szkoda było papieru na to - nie pojmę.

Książka o współczesnym życiu "trzydziestolatków" bardzo przereklamowana. W niektórych sytuacjach można się pośmiać. Czasem trochę zastanowić nad swoim zachowaniem. Nie jest wybitna, na plaże się nadaje

Czarna komedia o słoikach i ich Wielkim życiu.

Słabiutka. Pisana wulgarnym językiem, dużo o seksie i "zaliczaniu", w sumie to książka o niczym. Reklamuje się jako portret współczesnych 30. latków pracujących w korpo. A naprawdę jest bardzo płytkim i stereotypowym obrazem. Przeczytałam połowę i się poddałam.

Dla mnie książka poprawiająca humor. Przypomina miejsca w Warszawie w których można było na chwilę zapomnieć o studiach, oraz ciężkiej pracy w korpo i nie tylko... Dokumentarność wydarzeń raczej nie zrozumiała dla kogoś, kto nie studiował i nigdy nie mieszkał w Warszawie. Dla niektórych czytelników pisana przez Prawnika prostym językiem opowieść może budzić niesmak. Jednakowoż kiedy odpuścimy autorowi poziom poprzeczki formy pisarskiej, (...) możemy liczyć na dobrą zabawę.